Τιρίβαζος

Σατράπης της Αρμενίας κατά την κάθοδο των Μυρίων (401 π.Χ.). Όταν αυτοί πέρασαν τις πηγές του Τίγρη και έφτασαν στη χώρα του, έσπευσε να συνθηκολογήσει με τους Έλληνες αρχηγούς με τον όρο να παίρνουν ελεύθερα από τη χώρα τα τρόφιμα που είχαν ανάγκη, αλλά να μην ερημώνουν τη χώρα και να μην καίνε τα σπίτια των κατοίκων. Ο Τ. παρασπόνδησε και ετοιμαζόταν να στήσει ενέδρα στα ελληνικά στρατεύματα. Οι Έλληνες όμως έμαθαν, από κάποιο αιχμάλωτο, τα σχέδιά του και τα ματαίωσαν. Κατά το 392 π.Χ. διαδέχτηκε τον Τιθραύστη ως αρχιστράτηγος των περσικών στρατευμάτων της Μικράς Ασίας, και δέχτηκε στην αυλή των Σάρδεων αντιπροσωπείες των αντιμαχόμενων πόλεων της κυρίως Ελλάδας, της Αθήνας, της Θήβας, της Κορίνθου και του Άργους από τη μια και της Σπάρτης από την άλλη. Ο αντιπρόσωπος της τελευταίας Ανταλκίδας, κατόρθωσε να υπερισχύσει των άλλων και πέτυχε και τη σύλληψη ακόμα του Αθηναίου Κόνωνα, τον οποίο είχε διαβάλει για κατάχρηση της εμπιστοσύνης του βασιλιά των Περσών. Οι προτάσεις όμως του Ανταλκίδα δεν έγιναν τότε δεκτές στα Σούσα, όπου πήγε για να τις υποστηρίξει ο T., από αντίδραση του Στρούθα, ο οποίος τον είχε διαδεχτεί στη σατραπεία των Σάρδεων. Κατά το 387 π.Χ. όμως ο Τ. ανέκτησε την επιρροή του πάνω στον βασιλιά της Περσίας και τον έπεισε να αποδεχτεί τις προτάσεις του Ανταλκίδα. Κάλεσε τότε στις Σάρδεις τους πρέσβεις των πόλεων της κυρίως Ελλάδας και τους διάβασε το κείμενο της Ανταλκίδειας ειρήνης. Μετά από αυτά ο Τ. εξεστράτευσε, ως αρχιστράτηγος της περσικής στρατιάς, κατά του βασιλιά της Κύπρου Ευαγόρα, τον οποίο αφού νίκησε πολιόρκησε στη Σαλαμίνα. Πριν από το τέλος όμως του Κυπριακού πολέμου (394-385 π.Χ.) καθαιρέθηκε και φυλακίστηκε ως συνωμότης κατά του βασιλιά Αρταξέρξη και αποκεφαλίστηκε. Σώθηκαν και αργυρά νομίσματα (στατήρες) του T., που κόπηκαν στις πόλεις της Κιλικίας Ισσό, Σόλους και Ταρσό κατά το 386 π.Χ.